Na een nacht vol dromen over de wilde dieren de ze in Madagaskar waren tegengekomen (sommigen imiteerden ze zelfs in hun slaap), ontwaakten de kinderen op het inmiddels welbekende scoutingterrein in Goor. Na een goed vullend Aussie Breckie, en een ochtendgym sessie om de calorietjes er weer af te werken, sprongen onze avonturiers het vliegtuig in voor hun volgende avontuur down-under.
De vlucht verliep voorspoedig. Totdat boven één van de moerassen van Australië het noodlot toesloeg en het vliegtuig in een sneltreinvaart uit de hemel naar de aarde stortte. Gelukkig is de bodem van een moeras vrij zacht en kwam de kinderen er ongedeerd van af. Wel lagen er een aantal hongerige krokodillen op de loer die wel trek hadden in een stukje bever of welp, maar die hebben we door over stukken hout heen te springen goed weten te ontwijken. Ranger Steve, die ons bij deze acrobatiek geholpen had, was dermate onder de indruk dat hij ons als beloning wegwijs heeft gemaakt in de ‘dot art’ van de Aboriginals.
Niet veel later was het vliegtuig alweer opgeknapt en hopten we door naar onze volgende bestemming; China. Hier werden de kinderen beleeft begroet door een heuse Kong Fu meester die de kinderen wegwijs maakte in de geschiedenis van de Chinese muur, Tai Chi en het Chinese fluisterspel. Voor de lunch stond een bescheiden portie noodles op het menu, gevolgd door een stapel compenserende boterhammon.
In de middag hebben ze zich de kunst van het handelen eigen gemaakt door zilver, goud en diamant te ruilen voor een zo groot mogelijke opbrengst (de meest gewiekste handelaar had maar liefst 6 tonnies binnen weten te hengelen!!). Na een vers geroosterde marshmallow was er nog tijd voor een potje levend stratego en daarna konden we alweer aan tafel.
De tafel was preventief voorzien van heerlijke Mexicaanse buritos en in de overgebleven wraps verschenen de meest verfijnde knaagpatronen. Nadat deze waren opgepeuzeld hopten we weer in het vliegtuig, etc. etc. u kent het inmiddels wel en niet veel later landen wij in het land van de Maya’s; Mexico. De kinderen waren de luchthaven nog uit of ze werden geconfronteerd met een bizarre diefstal. Een bende had namelijk hun paspoorten gestolen, en zoals eenieder die wel eens met de stalen vogel van locatie is gewisseld weet, zijn deze wel nodig om het land der bestemming te betreden. Gelukkig waren onze kinder niet bang aangelegd en hebben ze de paspoorten terug weten te roven. Dit leverde wel de nodige vlekken op dus na een kort kampvuurspel was het tijd voor de douch en daarna voor het kussen.