BA ST – Zomerkampsku Egoldamn

Zoals ieder jaar gingen de Batactief en Stam ook dit jaar weer op kamp. Het is een bijzonder jaar geworden, dat misschien nog wel beter uitgedrukt kan worden in memes dan in een kampverslag. Inside-jokes lenen zich helaas slecht om doorverteld te worden aan derden maar hierbij een poging.

Op zaterdagochtend verzamelden de deelnemers zich (maar niet allemaal tegelijk) bij het station in Hengelo. Een aantal zelfgebakken koeken en een opgehaalde oplader later waren ook de meest slaperige koekenbakkers aanwezig om te vertrekken. Een deel van de groep vertrok per auto de rest ging met de trein. De reis verliep op een enkele vertraging bij Schiphol na voorspoedig. Eenmaal bij het kampterrein aangekomen via enkele paden waar wellicht niet op gereden mocht worden kwamen we aan bij ons heerlijk groene, rustige met wespen overladen veldje. Met het uitzetten van vele vallen en het oefenen van enkele unieke nooit eerder vertoonde dansmoves lukte het ons uiteindelijk om het kampterrein op te bouwen en de wespenplaag onder controle te krijgen. ’s Avonds zijn de buren nog bij ons wezen BBQ’en en heeft een deel van de groep Bruhe alvast verkend. Hier valt natuurlijk veel over te zeggen, maar laat ik het houden bij de opmerking dat niet iedere knor evenveel genoot van de eeuwenoude architectuur van de stad.

Nadat echt iedereen en z’n kater de volgende dag een beetje was bijgekomen, gingen we met mekander middagje fietsen door het dorp. De fietsen die waren gehuurd hadden als groot voordeel dat ze vrij vors gebouwd waren en van een geluidsinstallatie en tap waren voorzien waardoor het mogelijk was om tijdens de rit een biertje te nuttigen. Verbazingwekkend genoeg waren de inwoners van Zeddsaydgrayelgem verblijd om ons en Slurfje te zien en werden we in de meeste straten onthaald als ware verlossers van een sleur die in dat dorp inmiddels toch al enkele jaren in zijn greep moet houden. s’ Avonds hebben we nog een rondje door het dorp gewandeld en kennis gemaakt met de bierautomaat.

De volgende dag gingen we vroeg op pad voor een dagje met het OV naar de Atlanticwall in Oostende. De rit heen duurde lang omdat er nog van alles voor het OV geregeld moest worden en de nodige ** werd uitgesproken om een vergeten ID bewijs. Eenmaal aangekomen was het museumbezoek interessant maar krachtig. Of nee, kort maar krachtig. Of nee, hongerig maar kort? Ik weet het niet meer, we hadden in ieder geval honger en hebben ergens een hapje gegeten. In Oostende hebben we toen de vooravond nog gespendeerd op zoek naar kaas en kijkend naar een heuse reddingsactie op het strand. De kaas was wel lekker, niet veel later ook op; het was een gave dag.

De volgende dag was een keuze dag en we hebben collectief de keuze gemaakt om Bruhe te verken’n. Was zeer geslaagd, er zijn musea bekeken, torens beklommen en pilsemannetjes genuttigd; in België geldt dat gewoon als culturele activiteit. Eenmaal terug op het kampterrein schoot de avond alle kanten op met een Raveparty ergens in een bos, een zoektocht naar een EeeeEEEeeEEeeegol en een flitsbezoek van een groep Belgen die daarna hun shirt kwijt waren.

De volgende dag vertrok de groep gezamenlijk naar (G)hent. Nadat er een aantal de trein hadden gemist in Bruhe voor een kop koffie, werden we als een plaag losgelaten over de stad. Een groepje is direct het centrum ingelopen om de mooie oude kerken, lichtshows en culinaire scene te verkennen en interessante gesprekken met locals te voeren. Een ander groepje startte met een bezoek aan een oude bekende. Gezamenlijk eindigden we vanwege de hitte in de schaduw van het kasteel op een grasveldje met vele stukken kaas. Sommige kaas was bong, sommige Clemont bong. Het avondeten was gereserveerd bij een pizza toko dat een gure tent met diepvriespizza’s bleek te zijn. Met als resultaat dat we ontevreden en op ongemakkelijke wijze onze spreekwoordelijke biezen hebben gepakt. Een nieuw restaurant was gelukkig snel gevonden en een kort overleg later hadden ze plek voor de gehele groep. Na een korte wandeling (of taxi als je een luie donder bent) waren we terug bij het station en niet veel later op het kampterrein.

De avond had zowaar het vermogen om nog verder te exploderen dan die van gisteren. Voor we het wisten hadden we maar liefst 4 andere scoutinggroepen op ons veldje staan en was een melding van de petten in aantocht. Omdat we de residenten van het terrein inmiddels goed kenden van elke eerdere avond dat ze langs waren gekomen om te vragen of de box zachter mocht, was er snel een regeling getroffen waarbij al onze gasten mochten vertrekken en de kampstaf tot onze verbazing nog even langs kwam voor een gezellig pintje; een prestatie op zich.

De volgende dag gingen we met het OV naar Beernem om een rondje te kajakken. Op de heenweg kwamen we een aantal EeeeEEEeeEEeeegols tegen die helaas niet langer bij ons waren en die we respect hebben getoond (rest in peace Egols, we hebben jullie nooit gekend maar zullen jullie ook nooit vergeten). Ik zou willen zeggen dat het kajakken soepel verliep, maar dat zou een leugen zijn. Leuk was het voor de meesten in ieder geval wel. Terug op het kampterrein hebben we wat uitgerust en heeft iedereen zijn haartjes in orde gemaakt voor een deugdelijke avond vertier in het centrum van Bruhe. De avond was mooi en de gezichten van sommigen bij zonsopgang evenzeer.

Eenmaal uitgeslapen kwam de kampstaf nog vriendelijk vragen of ze hun naambordje mochten hebben. Wie zijn wij om ze hun eigen spullen te ontzeggen dus dat hebben we oogluikend toegestaan. Met knikkende knietjes begonnen we aan een creatieve middagactiviteit met verf waarvan de handen pikten. De kampstaf was zo vriendelijk om de mooiste aubergine uit de stapel te selecteren voor een heuse prijs, waarna wij onze kunstwerken tentoongesteld hebben voor alle passanten, tot ieders plezier. Een gezellige afsluitende BBQ en kaasfeest volgen. ’s Avonds zijn nog enkele kunstwerken in het dorp gepositioneerd zodat ook de inwoners van gasyudayugdaysggem er nog een tijd lang van kunnen genieten. De avond eindigde met de terugrit in aantocht mooi bijtijds.

Op de laatste dag was de aanhanger vlot ingepakt. De terugreis verliep voorspoedig, ook al gingen sommige deelnemers vanuit België niet terug naar Nederland. Op het terrein in Hengelo hebben we de boel gezellig samen afgesloten met een borrel. Het was een fantastisch leuk kamp dat via stickers, dansmoves en zegswijzen nog lang gevierd zal worden. Organisatie en deelnemers bedankt!

Reacties zijn gesloten.